Angielski dla osób powyżej 40 roku życia – czy można uczyć się języka w wieku 40, 45 czy 50 lat?

Kilka słów o edukacji i wieku

W jakim wieku najlepiej uczyć się angielskiego? Większość pedagogów i psychologów odpowie – najwcześniej. Obecnie opracowywane są programy języka angielskiego dla bardzo małych dzieci w wieku od sześciu miesięcy do trzech lat dla przedszkolaków. Języka można uczyć się już od najmłodszych lat za pomocą bajek w języku angielskim, dodatkowo w procesie nauki pomogą piosenki w języku angielskim, a dla najmłodszych – kołysanki w języku angielskim.

Dziś coraz częściej widzimy, że języka angielskiego uczy się nie od pierwszej klasy szkoły czy przedszkola, ale od kołyski. W końcu to w tym wieku człowiek jest najbardziej podatny na naukę języka. Ale co, jeśli zdecydujesz się na naukę języka w wieku 40, 45 lub 50 lat? Czy to niemożliwe? Oczywiście że nie. Jest wiele sposobów na szybką naukę języka angielskiego i jeszcze więcej wskazówek, jak szybko zapamiętać obce słowa.

Nie będziemy długo mówić o motywacji i celowości. W końcu wysoki poziom motywacji może wpłynąć na rozwiązanie każdego, nawet najbardziej niemożliwego problemu. Opowiemy o cechach wiekowych danej osoby oraz o tym, jak przezwyciężyć trudności w nauce języków obcych w wieku dorosłym. 

Walcz ze stereotypami

Krajowy system edukacji opiera się na zwykłym oświadczeniu amerykańskiego nauczyciela i psychologa Thorndike, który stwierdził, że do 20 roku życia wzrasta zdolność osoby do zdobywania nowej wiedzy i uczenia się, a następnie jej wydajność gwałtownie spada wraz z dorastaniem ( a następnie starzenie). To stwierdzenie z 1928 roku jest bardzo kontrowersyjne i wielokrotnie było poddawane konstruktywnej krytyce. Jednak od dawna zadomowiło się w nas przekonanie, że edukacja to zajęcie dla młodych.

Co więcej, optymalny wiek do nauki w różnych źródłach, które wspierają tę teorię, może wynosić od 20 do 40 lat. Wielu naukowców uważa, że ​​po 40 roku życia procesy przyjmowania i zapamiętywania nowych informacji u człowieka ulegają spowolnieniu. Ale to tylko opinia jednego naukowca, który od dawna stał się jednym z najsilniejszych stereotypów współczesnego społeczeństwa.

Główną trudnością w nauce języka angielskiego w wieku dorosłym jest Twoje przekonanie, że „wiek nie jest taki sam”, „umiejętności nie są takie same jak w wieku 20 lat” itp. Jeśli czujesz, że zapamiętywanie słówek jest dla Ciebie trudne, pamiętaj, że wszyscy studenci kursów języka angielskiego mają tę trudność. Staraj się codziennie znaleźć czas na język, słuchaj radiо po angielsku, czytaj anglojęzyczną prasę, staraj się szukać anglojęzycznych źródeł interesujących Cię informacji - w ten sposób możesz zwiększyć motywację do nauki.

Zwróć uwagę, że wiodący wydawcy podręczników do nauki języka angielskiego Oxford, Cambridge, Longman nie publikują specjalnych podręczników dla osób powyżej 40, 45, 50 roku życia, a zatem nie wyróżniają uczniów w tym wieku w żadnej specjalnej grupie. 

Autor testów IQ dotyczących uczenia się w wieku dorosłym

Warto zauważyć, że znaną teorię młodej edukacji obalają badania prof. D. Horna, na podstawie którego powstały nowoczesne testy IQ. Naukowiec twierdzi, że istnieją dwie formy inteligencji: biologiczna i społeczna. Na rozwój pierwszego wpływają procesy biologiczne w ciele, drugi tworzą społeczne wpływy na osobowość, doświadczenie, komunikację, komunikację z innymi ludźmi. Mówiąc prościej: Horne wierzył w sukces uczenia się człowieka przez całe życie i zdecydowanie zalecał, aby wszyscy kontynuowali naukę w każdym wieku. 

Korzyści z dorosłości dla nauki języków

Po pierwsze, dorosły dobrze zna i intuicyjnie porusza się w regułach gramatyki, których dziecko nie zna. Maluchy uczą się języka intuicyjnie, dorośli – opierając się na życiowych doświadczeniach.

Po drugie, osoba w wieku dorosłym, zwłaszcza mająca już ponad 50 lat, jest mniej obciążona pracą, opieką nad małymi dziećmi, może poświęcić więcej czasu sobie, samorozwojowi i samodoskonaleniu.

Po trzecie, osoba w wieku 40, 45 i 50 lat jest bardziej zdyscyplinowana, powściągliwa i mniej emocjonalna. W tym wieku ludzie już rozumieją, że za wynik treningu trzeba płacić wytrwałością i pracą. Zapomina się o młodzieńczym maksymalizmie i chęci zdobycia wszystkiego na raz, co oznacza, że ​​zajęcia będą miały bardziej systematyczny charakter.

Po czwarte, nauka języka może stać się nowym bodźcem w życiu podczas ewentualnego kryzysu 40-45 lat.

Po piąte, osoba w wieku 50 lat może uczyć się języka angielskiego, aby pomóc swoim wnukom stawiać pierwsze kroki w świecie języków obcych. I to jest jeden z najsilniejszych bodźców.

A jeśli już mówimy o zachętach, przypomnijmy sobie główną zasadę powodzenia każdego treningu: motywację. Twoja chęć nauki języka angielskiego zrobi dla Ciebie więcej niż jakiekolwiek teorie pedagogów i psychologów, najlepsi nauczyciele i programy szkoleniowe, programy telewizyjne w języku angielskim czy aplikacje do nauki języka angielskiego. 

Najważniejsze to wierzyć w siebie!