Jak naprawdę Batman i Superman się poznali?

Dlaczego warto znać oryginalne źródła? 

Porównywanie filmu i dzieła literackiego to grzech śmiertelny, ale to wcale nie znaczy, że tego nie zrobimy. Istnieje legenda, że ​​im mocniejsze źródło literackie – oryginał, tym większe szanse, że film się opłaci i być może zgarnie kilka Oscarów. Porównaj: „Dracula” Brama Stokera i „Zmierzch” sagi o tym samym tytule (Saga!). „Władca Pierścieni” według Tolkiena i trochę „Eragona”.

Film Zacka Snydera ma również pierwotne źródło – komiks o znajomości Batmana i Supermana. Nasi bohaterowie spotkali się po raz pierwszy w 1952 roku na stronach 76 komiksu o Supermanie. 

To właśnie dzisiaj, w 2023 roku, superbohaterowie są przyzwyczajeni do łączenia się i wspólnej pracy, aw czasach rock and rolla i zimnej wojny każdy był dla siebie, o „team-up” nikt nie słyszał. 

Team up – 
come together as a team to achieve a common goal: 
«he teamed up with the band to produce the disc»

stowarzyszenie, zrzeszanie się w jeden zespół dla osiągnięcia wspólnego celu 

Oxford Dictionaries 

Jeśli dezorientują Cię niezrozumiałe wątki fabularne w filmie, brak uzasadnionego powodu do wzajemnej nienawiści między głównymi bohaterami (a potem przyjaźni) i inne momenty konfrontacji między superbohaterami Zacka Snydera, po prostu porównaj tę historię z oryginalnym źródłem. 

Czy zaskoczyła was niezrozumiała nienawiść Batmana do Supermana? 

Bruce Wayne nienawidzi Supermana za zniszczenie miasta w jego próbach ratowania ludzi. Z drugiej strony sam Batman niszczy pół miasta, ścigając pół-magiczną ciężarówkę z substancjami z planety Krypton. Wydawać by się mogło, że Batman musi zrozumieć, że ofiary wymuszone są niezbędne. Ale Zack Snyder nie daje mu takiego prawa. 

Może Batman nienawidzi Supermana, bo jest czczony jako bóg? Nie widzimy tego w filmie. Bruce Wayne - miliarder i tak dalej, i tak dalej, mógłby zrozumieć Supermana, który ma zdolność zmieniania świata i zmienia go bez zgłaszania się zwykłym śmiertelnikom, ponieważ działa w najlepszych intencjach. Batman przecież też jest wszystkim – łajdakiem, wymierza swoją sprawiedliwość, piętnując przestępców. Co według scenarzystów powinno strasznie irytować Supermana.

Film sprawia wrażenie, jakby superbohaterowie nie mieli żadnego motywu, by się nienawidzić, więc całe zamieszanie wokół nich kreują nawet nie Lex Luthor, a scenarzyści. Ich obecność w kadrze możemy niemal poczuć dotykiem. Batman nienawidzi Supermana (i vice versa) tylko z jednego powodu: publiczność chce zobaczyć ich walkę.

Być może ta nienawiść wygląda tak nienaturalnie, ponieważ w ogóle nie było jej w pierwotnym źródle? 

Jak bohaterowie poznali się na kartach komiksu? 

Historia jest jeszcze dziwniejsza niż fabuła filmu. W Gotham zabrakło przestępców: Batman uwięził wszystkich. Ich populacja została zauważalnie zmniejszona w Metropolis dzięki wysiłkom faceta ze stali. Obaj bohaterowie postanawiają wziąć urlop i wybrać się w rejs. Co więcej, twórcy komiksu nie wiedzą, co robią w najlepszych tradycjach gatunku komediowego. Liniowiec okazał się przepełniony, a naszym bohaterom proponuje się wspólną kabinę. I oczywiście multimilioner zgadza się dzielić kabinę z reporterem. Logika? Zapomnij o tym, to ciężka 52. Czy nadal uważacie film Zacka Snydera za nielogiczny? 

W jaki sposób bohaterowie poznają swoją tożsamość? 

Według filmu ma miejsce epicka bitwa, Superman przejmuje kontrolę i łamie maskę Batmana. To prawda, że ​​​​Batman jest wtedy szybko rehabilitowany dzięki kryptonitowi. O tym, że Clark Kent i Superman to jedna osoba, Batman dowiaduje się dopiero pod koniec opowieści, na pogrzebie przyjaciela (ups, spoiler!). W Metropolis w tym samym czasie zakopywana jest pusta trumna.

W komiksach wszystko jest o wiele zabawniejsze. Lois, jak zawsze, wplątuje się w historię, w tym przypadku rzuca się w ogień, by złożyć raport i zaczyna wołać o pomoc. Bruce i Clark są w tej chwili w kabinie i jednocześnie w rozterce. Nie tak łatwo przebrać się niezauważonym w efektowny kostium zbawiciela ludzkości. 

Dlatego między nimi jest coś w rodzaju tego dialogu: 

– Czy masz coś przeciwko, żebym zgasiła światło i przebrała się? — zapytał pan Wayne.

- Zupełnie nie. Przyznaję, sam się zmęczyłem - odpowiedział pan Kent. 

Ale blask ognia oświetla ich i rozpoznają się jako superbohaterowie. Za obopólną zgodą i pod hasłem „Nie ma czasu na wyjaśnienia!” Clarke i Bruce ruszają na ratunek Lois. Poznawszy swój sekret, zostają przyjaciółmi na zawsze. W sequelu Batman i Superman często współpracują ze sobą. 

Warto zauważyć, że wspólny sekret jest rzeczywiście bardziej przekonującym argumentem za przyjaźnią niż te same imiona matek. W końcu cała nienawiść Batmana wyparowuje natychmiast po tym, jak dowiaduje się, że matka Supermana również nazywa się Marta.

Tak, Batman ratuje Marthę Superman, tak, razem walczą z diabłem Lexem Luthorem, ale Bruce znacznie wcześniej zmienił zdanie na temat zabicia Supermana. 

Dlaczego Lois nie rozumie, co zrobić z włócznią? 

Archetypowy obraz „damy w opałach” jest jednym z najbardziej lubianych przez scenarzystów w świecie komiksów i wielkich filmów. Myślisz, że to głupie, że Lois jedzie na pustynię na rozmowę kwalifikacyjną, a potem Superman musi ją uratować? Albo fakt, że najpierw wrzuca kryptonitową włócznię do wody, a potem – także z niewiadomych przyczyn – nurkuje za nią. Lois nie mogła wiedzieć, że nowy potwór był Kryptończykiem i że przeciwko niemu można użyć tej samej broni, co przeciwko Supermanowi. Ale z jakiegoś powodu pewnie schodzi pod wodę i zaczyna tonąć, a Superman, jak zawsze, musi ją uratować. 

Historia góry i Mahometa 

O niekonsekwencjach scenariuszowych można mówić długo. Wspominamy tylko o najjaśniejszych i najbardziej rozbrajających (niepokojących) widzach. Na przykład, dlaczego Batman poświęca dużo wysiłku na zbudowanie super włóczni przeciwko Supermanowi, a potem po prostu zapomina o niej w porcie (a Lois bezpiecznie wrzuca ją do wody). Ale to nie jest najgorsze. Podczas ataku głównego potwora, zamiast gonić za bronią, Batman podejmuje błyskotliwą decyzję, by zwabić potwora do właściwej części miasta. Argument „jest port, prawie nie ma nikogo” nie brzmi zbyt przekonująco. 

Czy nie lepiej byłoby spróbować zatrzymać potwora tam, gdzie spadł z nieba (po nieudanej próbie ewakuacji go w kosmos przez Supermana)? Bez zwiększania lokalizacji zniszczenia poprzez próbę zwabienia go we właściwe miejsce? Włócznia nie jest przecież wyrzutnią rakiet, z transportem której mogą pojawić się problemy. Ale w naszym przypadku Mahomet sam nie chce iść na górę, więc góra idzie do niego.