How to write like William Shakespeare:10 niezbędnych rzeczy

Spuścizna Williama Szekspira to nie tylko 38 sztuk teatralnych, 154 sonety, 4 wiersze i 3 epitafia. To cały świat dramatów, tragedii, niezwykłych historii i postaci, które stały się wiecznymi obrazami. Czy można nauczyć się pisać jak Szekspir? Według The Guardian możesz spróbować użyć 10 podstawowych technik dramaturgicznych, aby stworzyć fascynującą historię. 

1. Write about real historical events and characters 

Napisz o prawdziwych postaciach historycznych. Nie bój się, że zwiążą Cię fakty – historia jest zbyt kapryśna, by była jednoznaczna. A wdzięczna publiczność jest zawsze gotowa wybaczyć utalentowanemu pisarzowi pewną ilość fikcji. 

2. Weave some magic into your tale 

Dodaj trochę magii do swojej historii. Szekspir kochał mistycyzm i hojnie mieszał w fabuły wszelkiego rodzaju czarownice, wróżki, duchy lasu i inne magiczne stworzenia. Od jego śmierci minęło 400 lat, a czytelnicy nadal kochają magię w literaturze, tak jak w 1616 roku. 

3. Have fun with language 

Szekspir wymyślił ogromną liczbę słów po prostu dlatego, że brakowało mu wyrazistych metafor lub wyrazistych fraz w języku angielskim. Baw się słowami, nadaj nowe znaczenie. Na przykład Szekspir użył takich słów jak «addiction» «assassination» i wiele innych. 

4. Introduce all sorts of problems to the characters 

Dodaj problemy swojemu bohaterowi. Im więcej problemów, tym ciekawszy bohater i ostrzejsza fabuła. Nikt nie będzie oglądał bohatera, który ma się dobrze. Nie żałuj swoich bohaterów - pozwól im cierpieć i pokonywać przeszkody. 

5. Write a love story 

Dodaj linię miłosną do historii i lepiej - więcej niż jedną. I nie zapomnij o poprzednim punkcie: miłość + cierpienie to sekret doskonałej historii Szekspira. 

6. Use to inventive put-downs 

Naucz się po mistrzowsku przeklinać i obrażać. Twoi bohaterowie muszą używać tylko najbardziej dziwacznych klątw, tylko najbardziej wyrafinowanych obelg. Nikogo nie interesuje usłyszenie z ust bohatera „jesteś głupi”, ale «thou art like a toad; ugly and venomous» (jesteś żabą, brzydki i trujący) - brzmi emocjonalnie i jasno. Dodajmy jeszcze kilka obelg Szekspira, których nie wahał się wykorzystać w swoich pracach: 

• goatish – zmysłowy 
• malt-worm – pijak 
• measle – skąpiec 
•  pox-marked – oznakowane ospą 
• spleeny – podejrzliwy 

7. Read aloud what you’ve written 

Przeczytaj na głos to, co napisałeś. Jeśli słowa brzmią wyraźnie, repliki nie ucinają ucha, czujesz pewien rytm - Twoja kreacja jest godna uwagi. Czytając na głos nawet korespondencję biznesową, można zauważyć wszystkie niedociągnięcia i dodatkowe słowa w tekście. 

8. Consider including a ghost 

Dodaj ducha do tekstu. Albo nawet kilka. Duchy ozdobią Twoją historię ponurymi odcieniami, magią i mistycyzmem. Ponadto duchy mogą nagle pojawić się, udzielać wskazówek i porad bohaterom. Zapraszam do wykorzystania ich w swojej pracy. 

9. Characters in disguise 

Dodaj kilka zamaskowanych postaci. Jeśli jedna lub więcej postaci ukrywa swoją tożsamość, zawsze jest to interesujące, intrygujące i rodzi pytania. Bohaterowie w maskach czy motyw ubioru to jeden z ulubionych trików Szekspira. 

10. Don’t be afraid to kill off a character or two, or fourteen 

„Nie bój się krwi” – ​​powiedziałby Tarantino. „Nie bój się zabijać bohaterów”, odpowiedziałby George Martin tym samym tonem. Praca ekscytuje i porusza, gdy odczuwamy ból straty. Zabijając postacie na kartach prac autor dostarcza nam niesamowitych emocji. 

Wiele technik Szekspirа jest dziś używanych przez pisarzy i reżyserów, scenarzystów i twórców komiksów, marketingowców i PR-owców, każdego, kto opowiada historie i chce zadziwić, zaintrygować lub oczarować czytelnika (widza). Te techniki są wieczne, jak dramaty stworzone ręką wielkiego mistrza. Te sztuczki sprawiają, że zdejmujesz kapelusz z tym, kto je wymyślił.