Anglojęzyczne kraje świata

Czemu uczysz się angielskiego? Do pracy, nauki, podróży… Wszystko sprowadza się do komunikacji, prawda? Osoby posługujące się językiem angielskim czują się pewnie nie tylko w domu, ale także za granicą. Zwłaszcza w tych krajach, w których angielski jest używany nie przez turystów, ale przez miejscową ludność. Co więcej, anglojęzyczne kraje świata mają wiele wspólnego nie tylko w języku komunikacji, ale także w kulturze jako całości.  

Jednocześnie kraje anglojęzyczne często mają drugi, a nawet trzeci język urzędowy. Turyści nie muszą o tym wiedzieć, ale wyobraźcie sobie, jak bardzo poszerzy to granice percepcji! W końcu po to podróżujemy. Dlatego dowiedzmy się, w których krajach angielski jest używany jako główny język i jaka jest anglosfera. 

Anglosfera jako suma anglojęzycznych krajów świata

Termin „anglosfera” jest jeszcze młody – pojawił się w 1995 roku dzięki dowcipowi pisarza Neila Stevensona. W jego powieści fantasy The Diamond Age: or A Young Lady's Illustrated Primer Londyn jest centrum kulturowego anglojęzycznego świata. O krajach anglojęzycznych pisał po angielsku i miał na myśli komponent czysto kulturowy, bez podtekstów politycznych. 

Rozumiemy jednak, że w prawdziwym świecie nie można ignorować takich aspektów politycznych i społecznych, jak na przykład granice państw, liczba ich mieszkańców, oficjalne symbole itp. Dlatego pamiętajmy, które kraje są oficjalnie anglojęzyczne, czyli angielski pozostaje dla nich głównym językiem państwowym: 

1. Indie (1 129 866 154 mieszkańców) 

2. USA (300 007 997 mieszkańców) 

3. Pakistan (162 419 946 mieszkańców) 

4. Nigeria (128 771 988 mieszkańców) 

5. Filipiny (87 857 473 mieszkańców) 

6. Wielka Brytania (60 441 457 mieszkańców) 

7. Republika Południowej Afryki (44 344 136 mieszkańców) 

8. Tanzania (38 860 170 mieszkańców) 

9. Sudan (36 992 490 mieszkańców) 

10. Kenia (33 829 590 mieszkańców) 
11. Kanada (32 300 000 mieszkańców) 
12. Uganda (27 269 482 mieszkańców) 
13. Ghana (25 199 609 mieszkańców) 
14. Australia (23 130 931 mieszkańców) 
15. Kamerun (16 380 005 mieszkańców) 
16. Zimbabwe (12 746 990 mieszkańców) 
17. Sierra Leone (6 017 643 mieszkańców) 
18. Papua-Nowa Gwinea (5545268 mieszkańców) 
19. Singapur (4425720 mieszkańców) 
20. Irlandia (4130700 mieszkańców) 
21. Nowa Zelandia (4108561 mieszkańców) 
22. Jamajka (2731832 mieszkańców) 
23. Fidżi (893354 mieszkańców) 
24. Seszele (81188 mieszkańców) 
25. Wyspy Marshalla (59 071 mieszkańców). 

Ta lista zawiera nazwy nie wszystkich, ale największych i/lub najciekawszych dla podróżników krajów, w których językiem urzędowym jest angielski. Należy jednak zachować ostrożność, używając terminu „język urzędowy”. Bo każde państwo, mimo przynależności do wyimaginowanej „anglosfery”, radzi sobie na swój sposób. Na przykład zdecydowana większość Australijczyków mówi po angielsku, w tym agencje rządowe używają go w pracy, ale Australia po prostu nie ma języka urzędowego.

Ale Indie, Irlandia, Nowa Zelandia, Kanada i Filipiny, które mają dużą i wielonarodową populację, uważają angielski za język urzędowy, ale nie jedyny - wraz z nim używane są inne języki urzędowe. 

Inne kraje, w których mówi się po angielsku 

Mapa anglosfery jest kolorowa i zróżnicowana. Nie da się zjednoczyć wszystkich krajów anglojęzycznych wspólnymi mostami i/lub drogami, są one zbyt rozproszone po całym świecie. Ale możesz prześledzić rozprzestrzenianie się języka angielskiego na całej planecie. Powstał w Wielkiej Brytanii, a jego polityka w XVIII i XIX wieku przyczyniła się do rozpowszechnienia języka angielskiego na całym świecie. Wiele krajów, w których językiem urzędowym jest angielski, to byłe kolonie brytyjskie. I nawet dzisiaj nie wszystkie z nich stały się suwerennymi państwami. Oto niesuwerenne anglojęzyczne kraje świata: 

1. Hongkong (6 898 686 mieszkańców) 

2. Puerto Rico (3 912 054 mieszkańców) 

3. Guam (108 708 mieszkańców) 
4. Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (108 708 mieszkańców) 
5. Jersey (88 200 mieszkańców) 
6. Bermudy (65365 mieszkańców) 
7. Kajmany (44 270 mieszkańców) 
8. Gibraltar (27884 mieszkańców) 
9. Brytyjskie Wyspy Dziewicze (22643 mieszkańców) 
10. Falklandy (2969 mieszkańców) 

Terytoria te, a nawet Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego z 2800 mieszkańcami, nie są suwerennymi państwami. Ich mieszkańcy mówią głównie po angielsku. Mówiąc najprościej, osoby anglojęzyczne nazywane są anglofonami (z greckiego „anglo” – angielski i „phonos” – dźwięk). Ten zbiorowy termin warunkowo jednoczy całą anglojęzyczną populację Ziemi. A to, na chwilę, jest 510 milionów ludzi. Co więcej, tylko dla 380 mln angielski jest ich językiem ojczystym, a kolejne 130 mln posługuje się nim biegle, ale jest to dla nich drugi, czyli wyuczony język. Ucząc się angielskiego na kursach i/lub samodzielnie, staramy się do nich dołączyć, prawda? :) 

Symbole krajów anglojęzycznych 

Każdy kraj, w którym językiem urzędowym jest angielski, ma swoje własne tradycje i symbole. Na przykład istnieją symbole kwiatowe (rośliny), zwierzęce (zwierzęta) krajów anglojęzycznych. Mogą nakładać się na siebie lub być zupełnie różne, jak np. symbolem Irlandii jest koniczyna, a Wielkiej Brytanii róża. Ale często można łatwo prześledzić powszechność lub ciągłość flag krajów anglojęzycznych. 

Czy pamiętasz, w których krajach te lub inne zwierzęta są czczone? Oto kilka wskazówek: 

• Kangur - w Australii 

• Lew - w Wielkiej Brytanii

• Tygrys - w Indiach
• Bóbr - w Kanadzie
• Ptak kiwi - w Nowej Zelandii
• Bielik amerykański - w USA 

Nie zdziw się, jeśli w tych krajach często zobaczysz wizerunki określonego zwierzęcia i odniesienia do niego na pamiątkach, widokach, a nawet koszulkach. Anglojęzyczni obywatele naprawdę szanują swoje symbole. A szacunek dla obcej kultury jest jednym z głównych warunków akceptacji w kraju, niezależnie od języka, jakim posługuje się jego ludność.

Ucz się angielskiego, zwiedzaj kraje anglojęzyczne i zdobywaj anglojęzycznych przyjaciół, aby naprawdę dogłębnie poznać kulturę różnych narodów.